"Βούλιαξε" το Καυτανζόγλειο από αγάπη για τον ΛΕΞ και αυτό κάτι πρέπει να μας πει.
Πως να εκφράσει κανείς την συγκίνηση που αισθάνεται όταν αντικρίζει αυτό που έγινε χτες στο Καυτανζόγλειο;
Πως μπορεί κάποιος να μην έρθει στα πρόθυρα δακρύων; Θυμάμαι αμέσως σκηνές από ανάλογες συναυλίες μέσα στην ιστορία της μουσικής. Το Woodstock to '69 παλλόταν στην κυριολεξία από κόσμο, από ένα αίσθημα σύμπνοιας ενάντια στην σαπίλα, ενάντια στον πόλεμο και στην μικροαστική μιζέρια παγκοσμίως. Τώρα καθώς κοιτάω μέσα από την οθόνη μου αυτό που συνέβη χτες στην συναυλία του ΛΕΞ στην Θεσσαλονίκη, δεν μπορώ παρά να νιώσω υπερήφανος για τους νέους ανθρώπους που αντιστέκονται, ελπίζουν και φωνάζουν το κρυμμένο όνομα της ελευθερίας, κι όλα αυτά μέσα από το “δοχείο” τους, τον ΛΕΞ.
“Πήρες χαμπάρι ότι ζεις στο περιθώριο...” τραγουδάει ο ΛΕΞ και ο κόσμος παραληρεί, όχι γιατί διασκεδάζει, όχι γιατί δεν έχει τι άλλο να κάνει, αλλά γιατί τα λόγια αυτά κρύβουν μέσα την αλήθεια της σύγχρονης Ελλάδας, την δική τους πραγματικότητα. Η συναυλία του στην Αθήνα ένα καρμπόν με αυτή στο Καυτανζόγλειο, ο κόσμος έδωσε το παρόν γιατί ξέρει πως ο ΛΕΞ είναι ο μάντης τους, εκείνος που δίνει αβέρτα τους χρησμούς που όλοι αισθανόμαστε κάθε πρωί πριν σηκωθούμε από το υγρό κρεβάτι μας. Ο ΛΕΞ μιλάει κατευθείαν μέσα στην ψυχή τους και ο κόσμος ανταποδίδει. Στα 27.000 ανήλθαν τα εισιτήρια που κόπηκαν για τη συναυλία ωστόσο, όσοι βρέθηκαν εκεί μιλούν για 30.000 νέους που έζησαν άλλο ένα κοσμοϊστορικό γεγονός με την ψυχή τους. Μάλιστα, η πανελλαδική ζήτηση για τα «μαγικά» χαρτάκια οδήγησε τους ιθύνοντες να ναυλώσουν πούλμαν σε Βορρά και Νότο. Εδώ γράφεται ιστορία κυρίες και κύριοι, εδώ η γενιά του '90 και όχι μόνο, δείχνει τα δόντια και το μυαλό της, την ταλαιπωρία της, την βαναυσότητα που έχει ζήσει μέσα σε μία χώρα που αδιαφορεί για τα παιδιά της.
“Δεν έχω τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα, το μυαλό μου είναι το μόνο που αξίζει, τόσο ραδιενεργό που φωσφορίζει” φωνάζει ο ΛΕΞ στο μικρόφωνο και το Καυτανζόγλειο είναι ένα μεγάλο πηγάδι φωτός, 30.000 άνθρωποι πάλλονται σαν ένα σώμα, σαν μία ψυχή, τραγουδάνε σαν ένα στόμα, λόγια που εμπεριέχουν μέσα δύναμη, δύναμη να γκρεμίσουν αλλά και να χτίσουν. “Φταίει που πεινούσα και δεν χόρτασα, βρήκα 10 λέξεις και τις κόλλησα, το ραπ είναι ο πατέρας που δεν γνώρισα”. Κάθε στίχος μία ιστορία, κάθε ρίμα ένα κεφάλαιο στη ζωή του κάθε ένα από εμάς. Ο ΛΕΞ κρύβεται μέσα μας κι αυτό είναι που τον κάνει σημαντικό, αυτό είναι που βλέπει ο κόσμος και τον ακολουθεί. Δεν είναι διασκέδαση, δεν είναι καν τέχνη, είναι η αλήθεια σε όλο της το μεγαλείο.
Ο ΛΕΞ μπορεί να ξεσηκώσει τον κόσμο, έχει το στίγμα ενός ηγέτη, ενός ηγέτη όμως πραγματικού που δεν θέλει να έχει εξουσία, δεν θέλει ρατσισμό, δεν θέλει φτώχεια και πείνα, είναι ένα παιδί σαν κι εσένα, ο γείτονας σου, ο γνωστός σου που βλέπεις στο δρόμο να ζητιανεύει, ο φίλος σου που ζει στη μιζέρια του, εσύ που δεν σηκώνεις εύκολα τα μάτια από το τσιμέντο για να δεις τον ουρανό. Ο ΛΕΞ απαρνείται το χρώμα, όχι γιατί είναι μισάνθρωπος αλλά γιατί πενθεί για την Ελλάδα και τον Έλληνα μέσα σου. Τα κομμάτια του δεν είναι μουσική, είναι μοιρολόγια, είναι σταθμοί ανάπαυσης σε έναν κόσμο που παραπαίει στο χείλος της διαφθοράς, της σαπίλας, του οπορτουνισμού. Τώρα αναρωτιέσαι ακόμη γιατί ο ΛΕΞ μαζεύει 30.000 χιλιάδες κόσμο στις συναυλίες του; Αναρωτιέσαι ακόμη γιατί οι άνθρωποι τραγουδάνε με μανία τους στίχους του; Αναρωτιέσαι ακόμη αν είναι φαινόμενο ή όχι; Τι σημασία έχει; Σημασία έχει η ουσία: Ο ΛΕΞ βρήκε την αλήθεια μέσα στους στίχους του και μας την χαρίζει απλόχερα.
Η συναυλία διοργανώθηκε χωρίς κανένα εταιρικό promotion, χωρίς καμία διαφήμιση, όλα κυκλοφόρησαν και πάλι από στόμα σε στόμα, από ψυχή σε ψυχή, αυτό είναι ένα παράδειγμα που πρέπει να σημειώσουμε και να χαράξουμε στις καρδιές μας, αυτό μας θυμίζει ακόμη και την Δημοκρατία στην αρχαία Ελλάδα, το πως ο καθένας είχε τη φωνή του και έλεγε τη γνώμη του ελεύθερα, χωρίς λογοκρισίες, συμφέροντα και υπόνοιες για εξουσία.
Ο ΛΕΞ είναι η γνήσια φωνή του σημερινού Έλληνα που παλεύει να επιβιώσει, παλεύει ενάντια σε όσα τον θέλουν δούλο. Ο ΛΕΞ είναι η αλήθεια σου προσωποποιημένη.
