Κάποτε...
......Κάποτε πίναμε καφέ με φίλους.
Σήμερα πίνουμε μόνοι μας.
......Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές.
Σήμερα έχει δύο.
.......Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες,
Σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
.......Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.
Τώρα τα λέμε μέσω Skype, Facebook κλπ.
.......Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του,να ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
......Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation και στο PC.
......Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά.
Σήμερα το λέμε με SMS.
......Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι.
Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ...3000 κυβικών.
......Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε μέχρι να λιώσει.
Τώρα το έχουμε μια σαιζόν και μετά παίρνουμε άλλο.
.......Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα.
.....Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη μα ήμασταν τόσο μα τόσο ευτυχισμένοι!
Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
.....Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.
Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και αρρωσταίνουμε.
.....Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα ισχύει ακριβώς το αντίθετο.
......Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ.
......Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».
Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει».
.....Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα.
Σήμερα τσαντιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
......Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.
.......Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε.
Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.
.......Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.
Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα.
Αυτό το "Κάποτε" το έλεγαν Ζωή
