Από τη Ζυρίχη στη Γενεύη με ταχύτητα 1200 km / h μόνο σε 17 λεπτά και κόστος 6 CHF
Ερευνητές στο ETH Lausanne εργάζονται σε αυτό το μελλοντικό σύστημα δημόσιων μεταφορών. Το πρωτότυπο αυτή τη στιγμή λειτουργεί και δοκιμάζεται. Μια ελβετική νεοσύστατη εταιρεία θέλει να φέρει την τεχνολογία αυτή στην αγορά στα επόμενα 4 χρόνια χρόνια περίπου.
Με ταχύτητα 1200 χιλιόμετρα την ώρα από τη Ζυρίχη στη Γενεύη: Η ελβετική νεοσύστατη εταιρεία Swisspod αποκάλυψε σχέδια για την κατασκευή ενός συστήματος Hyperloop. Έως 30 επιβάτες θα μπορούν να διανύσουν τα 250 χιλιόμετρα σε 17 λεπτά - για 6 φράγκα ανά επιβάτη, εντελώς μηδενικοί ρύποι, με μηδενικές εκπομπές CO2. Το υπόγειο σύστημα σωλήνων, το οποίο βρίσκεται υπό κενό αέρος, θα συντομεύσει τους σημερινούς χρόνους τρένων κατά σχεδόν δέκα φορές.
Το πρωτότυπο σύστημα δοκιμάζεται ήδη, σε μια νέα πίστα δοκιμών Hyperloop στην πανεπιστημιούπολη του Πολυτεχνικού Πανεπιστημίου της Λωζάνης (EPFL) στο Ecublens VD. Η υποδομή έχει τη μορφή δακτυλίου από χυτό αλουμίνιο με διάμετρο 40 μέτρα και μήκος 120 μέτρα. Το δαχτυλίδι είναι γεμάτο με αισθητήρες - μια καινοτομία στην Ευρώπη. Οι επιδόσεις των συστημάτων κίνησης, κίνησης και κινηματικής ελέγχονται σε κλίμακα 1: 6 σε κενό αέρος.
Η εταιρεία Swisspod με έδρα το Monthey VS υπόσχεται ότι το σύστημα Hyperloop μπορεί επίσης να μεταφέρει επιβάτες και εμπορεύματα από τη Νέα Υόρκη στην Ουάσιγκτον σε μόλις 30 λεπτά-το ταξίδι με το τρένο διαρκεί περίπου τρεισήμισι ώρες. Το υβριδικό σύστημα προορίζεται επίσης για τη μεταφορά φορτίου.
Το έργο Swissmetro τη δεκαετία του 1970
Σύμφωνα με τον Denis Tudor, διευθύνοντα σύμβουλο και συνιδρυτή της Swisspod, η εταιρεία σχεδιάζει να φέρει το Hyperloop της στην αγορά σε τέσσερα έως πέντε χρόνια. Η μεγάλη πρόκληση είναι η ανάπτυξη του απαραίτητου συστήματος κίνησης, των λεγόμενων γραμμικών επαγωγικών κινητήρων. Σε αντίθεση με το τρένο μαγνητικής μετακίνησης της Ιαπωνίας, δεν είναι η υποδομή, αλλά το όχημα που πρέπει να διαθέτει την ενέργεια για την κίνηση. Οι γραμμικοί επαγωγικοί κινητήρες παράγουν μια άμεση κίνηση σε ευθεία γραμμή, σε αντίθεση με την περιστροφική κίνηση ενός τροχού.
Η στοχευμένη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας σε αυτές τις δημόσιες συγκοινωνίες του μέλλοντος είναι περίπου το ένα δέκατο εκείνης ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου ανά επιβάτη - και ένα κλάσμα της κατανάλωσης των αεροπλάνων. Ο πρώτος σχεδιασμός του συστήματος μετακίνησης Hyperloop έγινε το 1910 στον Αμερικανό μηχανικό Robert Goddard (1882-1945).
Στη δεκαετία του 1970, ο ομότιμος καθηγητής του EPFL, Μαρσέλ Γιούφερ, πρότεινε το Swissmetro - ένα δίκτυο σωλήνων για τρένα υψηλής ταχύτητας που συνδέουν τις ελβετικές πόλεις μεταξύ τους. Στις μέρες μας, ήδη ο Elon Musk πρότεινε την τεχνολογία Hyperloop ξανά σε δημόσιες ομιλίες του το 2012 σχεδιάζοντας απλά σωλήνες με κενό αέρος σε ένα λευκό χαρτί κατά την διάρκεια ομιλιών του σε διάφορα Αμερικανικά Πανεπιστήμια. Όμως μια ομάδα από το ETH της Λωζάνης έχει κερδίσει πολλά βραβεία για τις ιδέες της πάνω σε σχέδια και εφαρμοσμένες μετατροπές του Hyperloop.
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς του μέλλοντος
Το ETH Λωζάνης δημιουργεί την πρώτη εγκατάσταση δοκιμών σε Hyperloop στην Ευρώπη.
Το Hyperloop είναι το μέλλον των μέσων μαζικής μεταφοράς: κάψουλες που κινούνται σε έναν σωλήνα υπό κενό αέρος, σχεδόν με την ταχύτητα του ήχου. Το ETH Λωζάνης (EPFL) έχει κατασκευάσει τώρα την πρώτη λειτουργική μονάδα δοκιμών Hyperloop σε πραγματικές συνθήκες, στην Ευρώπη.
"Το μικρό κομμάτι δοκιμής Hyperloop της EPFL που έχει ήδη κατασκευαστεί και δοκιμαστεί με απόλυτη επιτυχία, επιτρέπει την εξέταση αλλά και εφαρμογή, θεμελιωδών πτυχών της ηλεκτρομαγνητικής κίνησης και της κάψουλας που επιπλέει με στόχο τη βελτιστοποίηση του σχεδιασμού τους και τη λειτουργία της τελικής υποδομής Hyperloop", εξηγεί ο Mario Paolone, Διευθυντής του Distributed Electrical Systems Laboratory (DESL) EPFL σε δήλωση του σήμερα.
Η υποδομή Hyperoloop στην πανεπιστημιούπολη στο Ecublens έχει τη μορφή δακτυλίου από χυτό αλουμίνιο με διάμετρο 40 μέτρα και μήκος 120 μέτρα. Το δαχτυλίδι είναι γεμάτο με αισθητήρες - μια καινοτομία στην Ευρώπη. Το σύστημα αναπτύχθηκε από την DESL και θα επιτρέψει την προσομοίωση μιας άπειρης διαδρομής μέσα στον σωλήνα με κενό αέρος. Οι επιδόσεις των συστημάτων κίνησης, και κινηματικής συμπεριφοράς του τραίνου, ελέγχονται σε κλίμακα 1: 6 .
Για την παραγωγή των εξαρτημάτων, το DESL διαθέτει έναν βιομηχανικό τρισδιάστατο εκτυπωτή που μπορεί να παράγει αντικείμενα έως 45 εκατοστά σε διάφορα υλικά. Τέλος, ένας προσομοιωτής σε πραγματικό χρόνο, προσομοιώνει άμεσα τη συμπεριφορά των δικτύων τροφοδοσίας κατά την ανάπτυξη της τελικής ταχύτητας που φτάνει τα 1200 km/h.
Η κυρίως εστίαση των κατασκευαστών είναι αρχικά στο σύστημα κίνησης. Προκειμένου να μειωθεί το κόστος, σχεδιάζεται ότι η υποδομή, δηλαδή η σήραγγα - σωλήνας μέσα στην οποίο θα κινείται το τρένο, δεν θα είναι όπως στην περίπτωση του τρένου μαγνητικού μετεωρισμού της Ιαπωνίας. Στην Ελβετική κατασκευή της σήραγγας-σωλήνα και του τραίνου το ίδιο το όχημα θα μεταφέρει την ενέργεια για την κίνηση. Αυτό θα επιτευχθεί με την χρήση του νέου Ελβετικού ηλεκτρικού γραμμικού κινητήρα. Η κατανάλωση ενέργειας ανά επιβάτη πρέπει να είναι 10-50 Wh / km, ανάλογα με τη διάρκεια του ταξιδιού, αυτό αντιστοιχεί στο μισό έως το ένα δέκατο της κατανάλωσης ανά επιβάτη σε ηλεκτρικό αυτοκίνητο.
Το έργο ονομάζεται DESL LIMITLESS (Linear Induction Motor drive for Traction and LEvitation in Sustainable hyperloop Systems) και είναι συνεργασία ιδιωτικής εταιρείας με Ελβετικά Πανεπιστήμια. Αναλυτικά κυριότεροι συνεργάτες είναι η νεοσύστατη εταιρεία Swisspod και το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Οικονομίας του Καντονιού του Vaud (HEIG-VD). Το έργο συγχρηματοδοτείται από επιχορήγηση Innosuisse. (SDA)
Πηγή: swiss tech
