Βασίλης Αβραμίκας, ένας νέος αθλητής στις συμπληγάδες πέτρες του Ελληνικού para Taekwondo

 

Ο Βασίλης Αβραμίκας, είναι ένα νέο ταλέντο στο χώρο του Para Taekwondo που τους τελευταίους μήνες κατάφερε να προσελκύσει το κοινό του, με την υπέρμετρη προσπάθεια που καταβάλλει ώστε να πετύχει διακρίσεις για την χώρα μας, σε μια δύσκολη περίοδο για όλου που χρειαζόμαστε καλά νέα.

Βρεθήκαμε διαδικτυακά - λόγω του lockdown -  και ομολογώ πως από τις πρώτες του κουβέντες κατάλαβα πως έχω απέναντι μου ένα παιδί που σέβεται, ένα παιδί μεγαλωμένο με τα ιδεώδη του αθλητισμού, δείγμα καλής δουλειάς από το σπίτι του, αλλά και από τους προπονητές του.

Η συνομιλία μας τον βρήκε στο προπονητικό κέντρο Taekwondo της Κυριακής Χατζογιαννάκη, στον Πειραιά. (Αναρωτιέσε κι εσείς γιατί τρέχει στον Πειραιά ένα παιδί που μένει στα Άνω Λιόσια, και αθλείται σε σύλλογο των Αχαρνών; Έχω και εγώ περιέργεια να μάθω...)

Χαρούμενος ο Βασίλης, εμφανώς τρακαρισμένος και ντροπαλός αλλά και με ανεβασμένη διάθεση, με υποδέχτηκε «στο σπίτι του», όπως αποκαλεί το  άθλημα, και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση άρχισε μεταξύ μας.

Είμαι σίγουρος, ότι θα μάθετε πολλά, τόσο γι’αυτόν τον εξαίρετο αθλητή όσο και το άθλημα του para – Taekwondo και τι συμβαίνει στην χώρα μας γενικότερα με το συγκεκριμένο άθλημα...!


Συνέντευξη | Θοδωρής Τσέλας


-        Καλησπέρα Βασίλη! Πώς είσαι; Ποιος είσαι και σε ποια φάση της ζωής σου σε πετυχαίνω;

Β.Α: Καλησπέρα κ. Τσέλα... Λέγομαι Βασίλης Αβραμίκας και ξεκίνησα το Taekwondo το 2009 στον σύλλογο «Φλόγα Φυλής» με προπονητή τον Σταύρο Καταποδη σε ηλικία 7 χρ.

-          Συνεχίζεις να αγωνίζεσαι στον ίδιο σύλλογο;

Β.Α: Όχι, γιατί το 2014 λόγω προβλημάτων που υπήρχαν στον τοπικό αθλητισμό, μεταγράφηκα στον Α.Σ. ΑΧΑΡΝΩΝ με προπονητή τον Παναγιώτη Παλαιολόγου...

-          Δεν ρωτάω ποια προβλήματα υπήρξαν για αυτή την «μεταγραφή» για να μην σε φέρω σε δύσκολη θέση. Θα ρωτήσω μόνο, πόσο δύσκολο είναι να αλλάζει αθλητική γειτονιά ένας αθλητής;   

Β.Α: Είναι απογοητευτικό να φεύγεις από το σπίτι και την γειτονιά σου, αλλά γίνεται «σπίτι σου» και «γειτονιά σου» το μέρος όπου οι άνθρωποι σε αγκαλιάζουν με πίστη και σεβασμό.

-          Μάλιστα... Από τότε λοιπόν αγωνίζεσαι στις Αχαρνές; Έχεις διακρίσεις εκεί;

Β.Α: Ναι!

Β.Α: Έχω κατακτήσει από το 2013 μέχρι το 2020 που σταμάτησαν οι διοργανώσεις, 3 Πανελλήνια κύπελλα της «ΕΛ.Ο.Τ.», (Ελληνική Ομοσπονδία Ταεκβοντο) και 7 πρωταθλήματα της «Ε.ΤΑ.Ν.Ε.» (Ένωσης Ταεκβοντο νότιας Ελλάδας) στο αγωνιστικό Taekwondoως ο μοναδικός αθλητής Αμεα στην Ελλάδα.

-          Μισό βρε Βασίλη μου γιατί σε έχασα και συγγνώμη! Τόσες διακρίσεις και σε μαθαίνουμε από σπόντα; Δεν θα έπρεπε να είσαι δαφνοφορεμένος από την Ελληνική Πολιτεία; Να σε βλέπουμε στις ειδήσεις;

Β.Α: Συμμετέχω ανεπίσημα χωρίς την επίσημη έγκριση της Ελληνικής πολιτείας σε παγκόσμιες διοργανώσεις ParaTaekwondo αφού το Πάρα Ολυμπιακό άθλημα επίσημα στην χώρα μας δεν εξασκείται από καμμιά ομοσπονδία...

-          Και ποιος πληρώνει τα έξοδα σου για αυτές τις συμμετοχές; Από όσο γνωρίζω χρειάζονται πολλά πολλά χρήματα. Έχεις χορηγούς; Πληρώνει μήπως η Ελληνική Ομοσπονδία Τακβοντό ή Ελληνική Αθλητική Ομοσπονδία Αμεα; Η Γ.Γ. Αθλητισμού;

Β.Α: ΚΑΝΕΙΣ κ. ΤΣΕΛΑ!

Β.Α: Έχω κατακτήσει 5 παγκόσμια «open Para Taekwondo» εκπροσωπώντας άτυπα την χώρα μας και συνεχίζουμε όσο αντέχουμε οικονομικά, εγώ και ο πατέρας μου, διότι δεν έχουμε βοήθεια από κανέναν. Ούτε σε εξοπλισμό, ούτε σε κόστος συμμετοχής διοργάνωσης κλπ.  Ότι γίνεται γίνεται με κόστος της οικογένειας.

Ο Βασίλης Παναγιωτοπουλος μαζί με τον Βασίλη

Β.Α: Η μόνη βοήθεια που έχω είναι της προπονήτριας ταεκβοντο, Κυριακής Χατζογιαννάκη, στον Πειραιά που μου έχει διαθέσει αφιλοκερδώς το γυμναστήριο που εχει το εξοπλισμό της, τις κάμερες που χρειάζονται για την διαδυκτιακή παρουσία μου στα παγκόσμια οpen και ένα αναμνηστικό που έδωσε ο Δήμος Αχαρνών σε όλους τους αθλητές άρα και σε έμενα...

Η Κυριακή Χατζογιαννάκη με τους πάρα αθλητές της Γιώργο Κατσουλάκο και Μαρία Παύλου

-          Ούτε ο Δήμος Φυλής, η πόλη που ζεις και τιμάς και προβάλλεις σε έχει βοηθήσει; Από όσο γνωρίζω ο Δήμος κατά καιρούς έχει βοηθήσει διάφορους αθλητές και ξέρω πως βοηθά... Εσένα, πως και δεν σε έχει καλέσει να σε συγχαρεί; Να σε βραβεύσει, να σε καλύψει οικονομικά έστω και σε ένα μικρό ποσοστό;

Β.Α: ΌΧΙ κ. Τσέλα! Ήμουν και είμαι σαφής. ΚΑΝΕΙΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ Ή ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ Η ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΔΕΝ ΜΕ ΕΧΕΙ ΒΟΗΘΗΣΕΙ! Και καλύτερα... 
Β.Α: Να μην χρωστάω σε κανέναν! Ότι έχω κάνει το χρωστάω σε μένα και στην οικογένεια μου, σε ελάχιστους φίλους, και στους ανθρώπους που με πιστεύουν όπως ο προπονητής μου, ο Σύλλογος μου, και η κ. Χατζογιαννάκη την οποία και ευχαριστώ πολύ από καρδιάς.

-          Καταλαβαίνω από την φωνή σου και από το ύφος σου πως πιέζεσαι και δεν νοιώθω κι εγώ καλά με αυτό. Λες λίγα αλλά εννοείς πάρα πολλά! Πάμε στο Αθλητικό κομμάτι.

Β.Α: Ναι κ. Τσέλα, σας παρακαλώ πολύ...


-          Πες μου που συμμετείχες τελευταία, τι διακρίσεις είχες;

Β.Α: Οι διοργάνωσεις που πήραμε δύο χρυσά μετάλλια ήταν η πρώτη στην Γερμανία όπου την διοργάνωσε η Ομοσπονδία Ταεκβοντό της Βαυαρίας στις 6 και 7 Φεβρουαρίου.

 Β.Α: Αγωνίστηκα διαδικυκά από τον Πειραιά και κατέκτησα το χρυσό στην κατηγορία «P20 under 30» που ήταν και η πρώτη φορά που Έλληνας αθλητής σε αυτήν την κατηγορία πήρε πρωτιά! Ακολούθησε το παγκόσμιο Open στην Δανία 28 και 29 Φεβρουαρίου.


Β.Α: Η δυσκολότερη διοργάνωση με 1000 αθλητές από 70 χώρες. Εκεί κατάφερα να περάσω στον τελικό έχοντας απέναντι τις Εθνικές Ομάδες της Ρωσίας, της Κροατίας, του Μεξικό και των ΗΠΑ.

Οπως προείπα αγωνίστηκα μεν με την σημαία της Ελλάδος, αλλά ανεπίσημα σε σχέση με τους αντιπάλους, γιατί δεν αναγνωρίζεται το para – Taekwondo στην Ελλάδα.

Κατάφερα να κατακτήσω την 3η θέση πίσω από Ρωσία και Μεξικό αφήνοντας εκτός βάθρου την υπερδύναμη Κροατία.

Β.Α: Στην συνέχεια στις 15 /3 αγωνίστηκα σε Διεθνές open στην Σκωτία όπου κατέκτησα το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία «P20 U30».

Και για να σας προλάβω, το κόστος όπως σας είπα και πριν για όλες αυτές τις διοργανώσεις, τα κάλυψε η οικογένεια μου.


Σκύβω το κεφάλι Βασίλη Αβραμίκα, μπροστά στο μεγαλείο ψυχής που διαθέτεις. Σε ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συνέντευξη. Ελπίζω να βρίσκεις πάντα την δύναμη να αγωνίζεσαι και να μας συγχωρείς για την αχαριστία που σε αντιμετωπίζουμε.

Β.Α: Κανένα πρόβλημα κ. Τσέλα. Είναι όλα καλά. Εγώ σας ευχαριστώ πολύ, για το βήμα που μου δώσατε. Δεν είναι λίγα όσα μπορούμε να καταφέρουμε τα παιδιά Αμεα. Και καλώ, όλα τα παιδιά να ενταχθούν στο Taekwondo. Να ψάξουν και να εγγραφούν σε κάποιο σύλλογο κοντά στο σπίτι τους.

Είναι σημαντικό να αγωνίζεσαι εκεί που σε αγαπάνε και αγαπάς...

Και κάπου εκεί σταμάτησε η σύνδεση μας.

Σχόλιο μετά την συνέντευξη...

Ο προβληματισμός και η αξιοπρέπεια που έδειξε αυτό το παιδί προσπαθώντας να μην φέρει σε δύσκολη θέση προφανώς ανθρώπους του χώρου, με παρακίνησε να ψάξω λίγο τι συμβαίνει.

Βρήκα πως κάπου στο 2012 εμφανίστηκε ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, αθλητής με ακρωτηριασμό. Αγωνίστηκε με ειδική άδεια από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ταεκβοντο σε διεθνείς διοργανώσεις στην κατηγορία Κ44 και κατέκτησε μάλιστα το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Για την ΓΓΑ για την Ελλάδα αυτός ο τίτλος δεν αναγνωρίστηκε ποτέ γιατί... «δεν είχε την άδεια της να αγωνιστεί». Παράλογο;

Τώρα, ένας νέος αθλητής, φέρελπις, ο Βασίλης Αβραμίκας που ενώ είναι Αμεα συμμετέχει 12 χρόνια στα πρωταθλήματα της ΕΛΟΤ με τεράστιες επιτυχίες, κυπελλούχος Ελλάδας 2018 και 2019, πρωταθλητής Νότιας Ελλάδας από το 2013 που συμμετέχει και αυτός σε διοργανώσεις ParaTaekwondo έχοντας κατακτήσει 4 τίτλους σε παγκόσμια Open βρίσκεται στα «αζήτητα» πληρώνοντας για να φέρνει δόξα στην Ελλάδα και στον Ελληνικό Αθλητισμό. 

Αποσπασματικά, μια προπονήτρια, η Κυριακή Χατζογιαννάκη, με 25 αθλητές ΑΜΕΑ, - ΚΑΙ ΕΥΓΕ ΤΗΣ! - που παρουσίασε σε μια εκδήλωση στο ΣΕΦ και λίγους μήνες πριν κάποιους αθλητές τους έβαλε να αγωνιστούν με τεράστια επιτυχία. Πιθανόν και σε άλλα σωματεία της Ελλάδος να υπάρχουν αθλητές ΑΜΕΑ

Το θέμα είναι γιατί συμβαίνει όλο αυτό;

  • Η ΕΛΟΤ έχει την τεχνογνωσία, έχει τα σωματεία είναι η 3η ομοσπονδία στην Ελλάδα μετά την ΕΠΟ και την ΕΟΚ.
  •  Η ΕΑΟΜ Αμεα, η ομοσπονδία των πάρα αθλημάτων ΔΕΝ έχει εντάξει το πάρα - Ολυμπιακό άθλημα στις τάξεις της με αποτέλεσμα, Para-Taekwondo  στην Ελλάδα να μην υπάρχει επίσημα! Ίσως είμαστε από τις ελάχιστες χώρες του πλανήτη που ενδεχομένως συμβαίνει αυτό...

 Σύμφωνα με την ΕΑΟΜ - ΑΜΕΑ (αρμόδια για τα πάρα αθλήματα) αν ο αθλητής δεν πάει σε σωματείο μέλος της, δεν αναγνωρίζει κανέναν. Μαζί και η ΓΓΑ! Αυτό λένε ισχύει σύμφωνα με τον αθλητικό νόμο...

  • Σε ποιο σωματείο της αναγνωρίζει αθλητές του Para-Taekwondo
  • Η ΕΛΟΤ και οι υποψήφιοι πρόεδροι της, ένας εξ αυτών και ο Ολυμπιονίκης Μιχάλης Μουρούτσος αλλά και η τώρα Διοίκηση της ΕΛΟΤ λένε πως δεν γνωρίζουν...
  • Ο αρμόδιος Υφυπουργός κ. Λ. Αυγενάκης έκανε μια τεράστια προσπάθεια αλλά έπεσε και αυτός σε συμπληγάδες και αναμένει τις εκλογές των Ομοσπονδιών.

Ποιο είναι το πρόβλημα όμως τελικά; Μήπως ποιος θα κάνει τελικά κουμάντο;

Και στο μεταξύ, οι Αθλητές;

Αυτοί, αγωνίζονται «παράνομα», εκπροσωπούν την Ελλάδα, πληρώνουν από την τσέπη τους και αντιμετωπίζουν και ποινικές ευθύνες λόγω μέτρων «covid 19» αφού δεν έχουν άδεια από την ΓΓΑ να προπονούνται.

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ!

Υ.Γ. Η IPC (International Paralympic Committee) αποφάσισε να συμπεριλάβει το Taekwondo στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων το 2020 στο Τόκιο!

Η επιτροπή WTF Para-Taekwondo, καθώς και η ETPU υπό την ηγεσία του Alexander Shlyshkov και Evgeny Klyuchnikov έχουν κάνει τρομερή δουλειά για την προώθηση του Para-Taekwondo στην Ευρώπη. Σήμερα, το όνειρο για όλους τους αθλητές Para-Taekwondo έχει γίνει πραγματικότητα, δεδομένου ότι μπορούν να αρχίσουν τώρα να προετοιμάζονται για τη συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς στο Τόκιο.

Η Ελλάδα, θα ανταποκριθεί;

Our website uses cookies to enhance your experience. Learn More
Accept !